Babol'un eski kesiminde sakin bir sokakta, ahşap kapısını açtığınızda yüz yıl öncesine gittiğinizi hissettiğiniz bir yer var. Tuğla duvarlar, ahşap bir çatı, güneş alan bir avlu ve hala adak çayı kokan pencereler. Burası tüccar olan Hacı Molla Abdullah'ın evi; eski ve Kaçarlar dönemine ait olmasına rağmen bu bina günümüzün birçok binasından daha canlı; Bu tarihi ev her yıl Muharrem'in ilk on gününde halkı matem.merasimi için ağırlıyor.
Birçok geleneksel ritüelin kaybolduğu bir çağda, bu ev hala Şehitler Efendisi Hz. Hüseyin için aynı sadelik, saflık ve eski otantiklikle yas törenlerini düzenliyor; bu Törenler gösteriş için değil, kadim bir ahit için hala var olmaktadır.
Tatlı çayın kokusu havada uçuşuyor. Bakır semaverin dua yükselen dua sesi ile karışıyor. Görkemi bir tören yok ama sade ekmek, tatlı çayla birlikte, sadece gözyaşların eşlik ettiği mütevazi bir ortam var burada.
Kaçarlar döneminde yaşayan ünlü tacir Molla Adullah, Ehli Beyte olan sevdasından dolayı kendi evini Hüseyniye (İmam Hüseyin için matem merkezi) olarak kullanılmasına izin vermiş ve 140 yıl geçmesine rağmen bu bina hala hüseyniye olarak kullanılmaktadır.