Hafız–i Şirazi, İran Edebiyatının en büyük şairlerinden biridir. Şiraz’da doğmuştur. Asıl adı Şemseddin Muhammed’tir. Yaşamı üstüne ayrıntılı bir bilgi yoktur; gençlik dönemi ve nasıl bir eğitim aldığı da bilinmemektedir.
Adından, Kuran’ı ezberleyerek “Hafız” sanını aldığı, yapıtları üzerine yapılan çalışmalardan ise iyi bir medrese eğitimi gördüğü; hadis, fıkıh, kelam ve tasavvuf okuduğu anlaşılmaktadır.
Hafız, daha yaşadığı dönemde pek çok şairi etkilemiştir. Ölümünden sonraki dönemde ise bütün islam ülkelerinin Hafız’dan etkilendiği görülür. İran ve Osmanlı divan edebiyatında kullanılan Farsça şiir kavramlarının en önemlileri ondan alınmıştır.
Osmanlı divan şiirinde, başta Ahmed Paşa, Şeyhi, Fuzuli, Baki, Hayali, Yahya, Nef’i, Naili, Neşati, Nedim, Nabi, Şeyh Galip olmak üzere pek çok Osmanlı şairi, Hafız’dan etkilenmiştir.
18. yüzyıldan sonra pek çok Batılı aydın ve bilgin Hafızla ilgilenmiştir. Almanların büyük şairi Goethe, ona özenerek gazel türündeki şiirlerini West-Östlicher Divan (Divanı Şarki) adı altında toplamıştır.
Bugün İran’da, İran ve diğer ülkelerin edebiyatında büyük etki bırakan Hafız-i Şirazi’nin anma günü olarak bilinmektedir.