Bu anıt, çevredeki araziden maksimum 32 metre yüksekliğe kadar yükselen doğal bir tepe üzerine inşa edilmiştir.
Anahita Tapınağı, İran’da antik tanrı Anahita’ya atfedildiği düşünülen iki arkeolojik alandan birinin adıdır.İkisinin daha büyük ve daha yaygın olarak bilineni, Kirmanşah eyaletindeki Kangavar’da bulunuyor. Diğeri güney Fars eyaletinin Bishapur’da bulunuyor.
Bu tapınağın mimarisi, Batı İran’da Ahameniş döneminde (MÖ 550 ila MÖ 330) inşa edilen saray ve tapınakların mimarisine benzer. Büyük kaya bloklarından inşa edilmiştir.
Temiz ve kirlenmemiş” anlamına gelen Anahita, antik İran mitolojisinde su tanrıçası, pınarların ve yağmurun koruyucusu ve bereket, sevgi ve dostluğun simgesiydi.
Muhtemelen Mezopotamya kökenli olan su kültü II. Artaxerxes tarafından öne çıkarılmış ve Pers imparatorluğu boyunca onuruna heykeller ve tapınaklar dikilmiştir.
Bu kavram İran’da Zerdüşt’ten önce var olmuştur ve sonraki yüzyıllarda da ilgi odağı olmuştur. İran’da bu İran tanrıçası adına İslam’dan önce çok sayıda tapınak ve heykel inşa edilmiştir. Ayrıca bu tanrıçanın onuruna İran genelinde dikilen Pol-e Dokhtar ve Qal’eh Dokhtarlar “Dokhtar” adını almıştır.
Tapınağın sütunları, Persepolis’te ve Susa’daki Darius Sarayı’nda görülenlerle karşılaştırılabilir şekil ve heykellere sahiptir. Bu tapınak, su yollarının kadın koruyucu meleği “Ardevisur Anahita”nın onuruna inşa edilmiştir. “Anahita Tapınağı” olarak anılır.