2013'ten beri Venezuela'nın başında olan mevcut Cumhurbaşkanı "Nicolas Maduro", 28 Temmuz'da (7 Ağustos) yapılan zorlu bir seçimde bir kez daha galip ilan edildi ve üçüncü kez altı yıllık bir dönem için bu ülkenin cumhurbaşkanı olarak kalacak.
Venezuela Ulusal Seçim Konseyi, Maduro'nun oyların yaklaşık yüzde 51'ini alarak cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazandığını duyurdu. Konseye göre, rakibi "Edmundo Gonzalez" yüzde 44,2 oyla ikinci sırada yer aldı. Sonuçlar açıklandıktan sonra, "Maria Corina Machado ve Gonzalez" liderliğindeki muhalefet, seçim sonuçlarının kopyalarına sahip olduklarını ve bu kopyaların, kendilerinin 7 milyondan fazla oyla seçimleri kazandığını, Maduro'nun ise sadece 3,3 milyon oy aldığını gösterdiğini iddia etti. Ancak Venezuela Yüksek Mahkemesi, cumhurbaşkanlığı seçim sonuçlarına itiraz eden muhalefet koalisyonundan herhangi bir kanıt almadığını ve kazananın belirlenmesinde mahkemenin kararının nihai olacağını açıkladı.
Kutuplaşma artıyor
Seçim sonuçlarının açıklanmasından sonra, İran, Rusya, Çin ve ayrıca Küba, Nikaragua, Bolivya ve Honduras gibi Latin Amerika oyuncuları Maduro'yu tebrik ederken, Amerika'ya yakın olan Arjantin, Kosta Rika, Ekvador, Guatemala, Panama, Paraguay, Peru, Dominik Cumhuriyeti ve Uruguay gibi yedi Latin Amerika ülkesi bağımsız gözlemcilerin katılımıyla seçim sonuçlarının yeniden gözden geçirilmesini talep eden bir müdahaleci bildiri yayınladı. Venezuela ise bu duruma tepki olarak büyükelçilerini ve diplomatlarını bu ülkelerden çekeceğini duyurdu.
Ancak ülke içinde, seçim sonuçlarına karşı bir protesto dalgası başladı ve iki haftadır devam ediyor. Oylamanın ardından, Venezuela'nın dört bir yanında protestolar başladı ve göstericiler Maduro'nun iktidardan çekilmesini ve muhalefet adayının iktidara gelmesini istedi. Bu şiddetli protestolar sırasında onlarca kişi öldü ve polis 2 binden fazla kişiyi tutuklamak zorunda kaldı.
Venezuela, on yıllarca süren siyasi ve ekonomik dönüşümlerin ardından bugün neredeyse ikiye bölünmüş bir toplum haline geldi. 1999 Bolivarcı Devrim'den bu yana geçen 25 yıl boyunca, bazıları Batı merkezli ve Amerika merkezli politikaları bu ülkeye geri getirmeye çalıştı. Ancak bu süre zarfında muhalefet asla pes etmedi ve her zaman Batı'nın desteğine dayanarak şansını denedi. Bu, Venezuela'ya karşı koordineli müdahaleci hareketlerin ikinci kez gerçekleştiği bir durum.
2019'da "Juan Guaido", 2018 Venezuela cumhurbaşkanlığı seçimlerinin sonuçlarını reddettikten sonra bu Latin Amerika petrol ülkesinde geçici bir hükümet kurma çağrısında bulundu ve o dönemde meclis başkanlığı görevini yürütürken Caracas hükümeti muhalefetinin lideri oldu ve ABD'nin desteğiyle Washington'daki Caracas büyükelçiliğini de ele geçirdi. Ardından Amerika Birleşik Devletleri, Guaido'yu Venezuela'nın "geçici cumhurbaşkanı" olarak tanıdı ve bazı ülkeleri de yanında topladı, ancak sonuç alamadı.
Batı'nın Venezuela'daki mevcut kargaşalardaki izleri
Seçim sonuçlarının açıklanmasının hemen ardından Avrupa ve Amerika ülkelerinden olumsuz ve müdahaleci tepkiler görüldü. Fransa, İtalya, Hollanda, Polonya, Portekiz, İspanya ve Almanya, Venezuela hükümetinden hemen cumhurbaşkanlığı seçimlerinin tüm belgelerini yayınlamasını ve seçim sürecinin tam şeffaflık ve doğruluğunun garanti altına alınmasını istedi. Avrupa Birliği'nin dış politika sorumlusu "Josep Borrell" de, AB'nin Venezuela seçim sonuçlarını tanımadığını açıkladı. Borrell, eski adıyla Twitter olan X platformundaki hesabında, AB'nin "bunları doğrulamak için herhangi bir kanıt olmadan" Venezuela seçim sonuçlarını tanıyamayacağını yazdı.
Avrupa Birliği'nin bu müdahaleci açıklamalarına yanıt olarak Maduro, "Avrupa Birliği, bu konuda da (Juan) Guaido'yu tanıdığı saçma tutumu gibi ısrar ediyor. Avrupa Birliği utanç kaynağıdır, Borrell utanç verici bir kişidir, o Ukrayna'yı savaşa sürükleyen kişidir ve şimdi sorumluluktan kaçmaktadır" dedi.
Seçim sonuçlarının açıklanmasından kısa bir süre sonra, ABD Dışişleri Bakanı "Antony Blinken" de açıklanan seçim sonuçlarının Venezuela halkının iradesini veya oylarını yansıtmadığını iddia etti. Gözlemcilere göre ABD, Venezuela'daki etkisinin azalması nedeniyle her zaman darbe peşinde koşuyor. Venezuela her zaman ABD'nin arka bahçesi olmuş ve Amerikalılar yıllarca orada bulunmuşlardır. ABD'nin Venezuela'daki büyükelçiliği, birkaç yüz diplomat ve ülkeyi yöneten kişilerle birlikte çok büyük bir kaleydi. Venezuela'nın petrolü ve diğer kaynakları tamamen Amerikan şirketlerinin elindeydi.
Günümüzde Amerikalılar Venezuela'dan kovulmuş ve bu ülke uluslararası arenada devrimci bir ülke olarak ABD'nin zorbalıklarına karşı duruyor. Amerikalılar Venezuela hükümetini -geçmişte Chavez hükümeti ve şimdi Maduro hükümeti- devirmek için hiçbir çaba ve komployu esirgemedi, ancak bugüne kadar başarısız oldular. Amerikalılar, şimdi de demokratik olmayan yöntemlerle kendilerini demokratikmiş gibi göstererek darbeciler ve kargaşa çıkaranları destekleyip hedeflerine ulaşmaya çalışıyorlar.
Öngörülere göre, CIA ve Amerikan kurumlarının Venezuela'daki mevcut kargaşalardaki izleri giderek daha belirgin hale geliyor. Bu durum Maduro tarafından defalarca dile getirilmişti ve 2014, 2017 ve 2019'daki önceki ayaklanmalarda da defalarca kanıtlanmıştı. Şimdi, Gonzalez'in üstün olduğunu ve açık ara önde olduğunu bildiren seçim sonuçlarının arkasındaki kurumun, CIA'ya ve Amerika'nın istihbarat çevrelerine bağlı ve diğer bazı ülkelerde de benzer sahte anketler yapmış bir kurum olduğu ortaya çıkmıştır.
Venezuela'daki seçimlerden sonra muhalefetin zafer iddiasını taşıyan anket, ABD hükümeti ve CIA ile yakın ilişkileri olan ve bu ülkenin medya propagandasını yapan bir kurum tarafından tasarlanmıştır. Bu kurum daha önce Ukrayna, Gürcistan ve Irak gibi ABD Dışişleri Bakanlığı tarafından "çok stratejik" olarak kabul edilen ve Washington'ın durmaksızın müdahale ettiği bölgelerde şüpheli anketler yapmıştır.
Bu araştırma kurumu "Edison" olup, "Rob Farbman" adlı şirketin başkan yardımcısı tarafından yönetilmektedir. Farbman, Ortadoğu ve Afrika'da BBC, Voice of America, Ortadoğu yayın ağları ve Radio Free Europe / Radio Liberty gibi müşteriler için Edison'un uluslararası araştırmalarını yönetmektedir.
"New York Times" gazetesi 1977 yılında bu medya kuruluşlarını "CIA tarafından yaratılmış uluslararası propaganda medyası" olarak tanımlamış ve ayrıca bu kuruluşların yatırım ve bütçelerinin CIA tarafından finanse edildiğini vurgulamıştır. Bu bağlamda, muhalefetin ilk protestosunun ardından "ülkede kaosa izin vermeyeceğini" belirten Maduro, bir konuşmasında ABD'nin bu ülkedeki kargaşa yaratma rolü ve protestoların organize edilmesi hakkında ifşaatlarda bulundu.
Maduro, protestolarla ilgili konuşmasında şunları söyledi: "Gücü ele geçirip iktidarı mı almak istediler? Ülkeyi bir iç savaşa mı sürüklemek istediler? Ülkede şiddet eylemleri gerçekleştirenlerin yüzde 90'ı uyuşturucu kullandı ve para karşılığında silah taşıyor. Yeniden faşist ve karşı-devrimci bir darbe girişiminde bulunmaya çalışıyorlar. Pazartesi günü şiddetli, terörist ve suç eylemlerinin failleri tespit edilip tutuklandı ve bunların yüzde 80'inin sabıka kaydı olduğu ortaya çıktı."
Bu durumda akla şu soru geliyor: "Maduro, hiperenflasyonu %2 milyon gibi büyük bir oranda azaltarak bu Latin Amerika oyuncusunun ölüme sürüklenen ekonomisini canlandırdıysa, neden insanlar rakibini tercih etsin?" Bu durum
Bu durumda akla şu soru geliyor: "Maduro, ülkesinde yüzde 2 milyon gibi devasa bir hiperenflasyonu kontrol altına alarak, para biriminden 14'ten fazla sıfırın atılmasını sağlayarak yıllık enflasyonu yüzde 50 seviyelerine düşürerek bu Latin Amerika ülkesinin ölüm döşeğindeki ekonomisini canlandırdıysa, insanlar neden rakibini tercih etsin?" Bu durum, Amerika'nın müdahale ve komplo teorilerini güçlendiriyor.
yorumunuz